Mirage

Danseres, choreografe en onderzoekster Olga de Soto wil vandaag, na een lange carrière van creaties die een duidelijk spoor hebben nagelaten in haar parcours, het over een andere boeg gooien vanuit haar verlangen om “in dans te zijn, een dans die zich uit in verschillende vormen, […] waar lichamen in actie, in de ruimte en in de tijd een mentale projectie voorstellen.” Een project, dus, letterlijk: hetgeen vooruit beweegt, naar de toekomst toe, met als bron het beeld van de illusie, en met een duidelijke wens: “de zintuiglijke paden verkennen om een impuls te genereren van binnen naar buiten, en heen en weer te bewegen tussen de illusie en haar interpretatie. Het in vraag stellen, aan de hand van beweging, van de dingen die in onze verbeelding kunnen weerklinken.” Kiezen voor de incarnatie, het bevestigen in beweging en in gedachte, dat is ook “het lichaam bezitten en voorzien van energie.” Het durven “van een dans van vlees en bloed ten overstaan van de wereld.”