Collapse

Hoe is het gesteld met het weerstandsvermogen van ons lichaam in een tijd waarin onze bakens ineengezakt zijn en we niet weten wat er ons nog allemaal boven het hoofd hangt? Als we als kinderen zouden observeren en experimenteren met de langzame en geduldige opbouw van een vorm, gevolgd door de het snel ineenstorten ervan, zoals een Kapla-kasteel, welke toestanden, beelden, emoties en reacties zouden we dan ervaren?

Met Collapse gaat Julien Carlier, kunstenaar verbonden aan Charleroi danse, op zoek naar onze evenwichts- en valpunten, zoals steeds geïnteresseerd in een verkenning van grenzen, een bevraging van onze gevoeligheid en onze zwaartekracht.
In deze voorstelling worden de dansers objecten, manipuleerbaar en manipulerend, binnen een scenografie die is opgevat als een speelplaats, die vrijheid biedt maar ook beperkend is.
Onze queeste om steeds hoger op te klimmen, rechtopstaand of neervallend, stabiel of onstabiel, wat onze positie ook is, wat onze intentie ook is, “we zijn allemaal – zoals de choreograaf opmerkt – voortdurend bezig met dansen om ons evenwicht te bewaren.”