Latifa Laâbissi

Stijl en vorm worden in de creaties van Latifa Laâbissi stelselmatig op de proef gesteld en het podium wordt een canvas waar figuren en stemmen zich aftekenen. Het gebruik van stem en gezicht is onlosmakelijk verbonden met dans in Self portrait camouflage (2006) en Loredreamsong (2010). In haar reflectie over het archief, creëert ze in 2012 Écran somnambule en La part du rite, werken over Duitse dans van de jaren 1920. Haar laatste creatie, Pourvu qu’on ait l’ivresse (2016), in samenwerking met scenograaf Nadia Lauro, brengt visioenen, landschappen en beelden op het toneel waar overdaad, het monsterlijke, schoonheid, wanorde, kolder en afgrijzen de toon zetten. Sinds 2011 is Latifa Laâbissi artistiek directeur van Extension Sauvage, een artistiek-pedagogisch programma in Bretagne. In 2016 werd er een monografie over haar integrale werk gepubliceerd door Les Laboratoires d’Aubervilliers en Les presses du réel. Tot 2019 is ze als artiest verbonden aan CCN2 – Centre chorégraphique national de Grenoble en aan Triangle – cultureel centrum in Rennes.