François Chaignaud

François Chaignaud werd geboren in Rennes en begon dans te studeren op de prille leeftijd van 6 jaar. Hij behaalde in 2003 een diploma aan het Conservatoire National Supérieur de Danse van Parijs en begon kort daarna samen te werken met choreografen zoals Boris Charmatz, Emmanuelle Huynh, Alain Buffard en Gilles Jobin. Van He’s One that Goes to Sea for Nothing but to Make him sick (2004) tot Думи мої – Dumy Moyi (2013), creëert François Chaignaud performances waar zang en dans elkaar bestuiven, in talloze soorten van omgeving en ingegeven door diverse bronnen van inspiratie. In dit spanningsveld komt het lichaam tot leven, in een combinatie van de sensuele striktheid van beweging, de evocatieve kracht van zang en de kruising tussen heterogene historische referenties – gaande van erotische literatuur tot sacrale kunst. Tevens geschiedkundige publiceert François Chaignaud bij PUR L’Affaire Berger-Levrault: le féminisme à l’épreuve (1898-1905)“. Zijn nieuwsgierigheid voor geschiedenis heeft hem aangezet tot uiteenlopende manieren van samenwerking, zoals met de legendarische drag queen Rumi Missabu van the Cockettes, cabaretier Jérôme Marin (Sous l’ombrelle, 2011), danseres en choreograaf Marie-Caroline Hominal (Duchesses, 2009), modeontwerpers Romain Brau en Charlie Le Mindu, visueel kunstenaar Théo Mercier (Radio Vinci Park, 2016), fotograaf Donatien Veismann en videast Cesar Vayssié. Samen met kunstenaar Nino Laisné creëerde hij een nieuw werk, genaamd Romances Inciertos : Un autre Orlando waarin vier instrumentalisten ten tonele gevoerd worden rond verschillende ambigue motieven van gender uit het Iberisch choreografisch en vocaal repertoire. Momenteel voert François Chaignaud onderzoek uit naar het Antieke Christelijke zangrepertoire en naar werken van Hildegard Von Bingen in samenwerking met Marie-Pierre Brébant. Hij werkt tevens aan een creatie voor het Carte Blanche Ballet (Noorwegen), samen met Romain Brau, dat in mei 2018 in première zal gaan.