Umwelt

Een berg plastiek door een storm op een hoop gewaaid. Umwelt is eerst een wand van spiegeldeuren, die achter op de scène als een dambord staan opgesteld. De spiegels worden een voor een opengeduwd door de performers die er beurtelings door binnenkomen en er weer door verdwijnen in een onophoudelijke draaimolen van personages en van miniatuurtaferelen : de ene bijt in een appel, de andere haalt zijn handen door het haar, een derde kleedt zich om. Soms openen twee, of drie, of meer deuren zich bijna op hetzelfde moment, en de bewegingen, scènes, snapshots overlappen elkaar, botsen op elkaar, zetten zich over op elkaar aan een ongenadig ritme. In de spiegels die elkaar weerspiegelen versnipperen de personages, worden de bewegingen troebel, interageren de taferelen en lopen ze in elkaar over. Scharniermoment in het werk van Maguy Marin, biedt Umwelt een fascinerende kijk op het bestaan, banaal, veelvoudig, een echo van andere levens. Een moment, een fragment, een opwelling, tussen verschijning en verdwijning.